adstringo

adstringo
a-stringo ( ads-, Ritschl, Baiter, Halm, Jahn, Keil; as-, Fleck., Merk., Kayser), inxi, ictum, 3, v. a., to draw close, to draw, bind, or tie together, to bind, to tighten, contract (syn.: constringo, stringo, alligo, obligo, vincio).
I.
Lit.:

(hunc) adstringite ad columnam fortiter,

Plaut. Bacch. 4, 7, 25:

ad statuam astrictus est,

Cic. Verr. 2, 4, 42:

manus,

Plaut. Capt. 3, 5, 9:

vinculorum, id est aptissimum... quod ex se atque de iis, quae adstringit quam maxume, unum efficit,

Cic. Tim. 4 fin.:

astringit vincula motu,

Ov. M. 11, 75:

laqueos,

Sen. Ira, 3, 16:

artius atque hederā procera adstringitur ilex,

is twined around with ivy, Hor. Epod. 15, 5:

adstringi funibus,

Vulg. Ezech. 27, 24:

aliquem adstringere loris,

ib. Act. 22, 25:

pavidum in jus Cervice adstrictā dominum trahat,

with a halter round his neck, Juv. 10, 88 (Jahn, obstrictā ): aspice... Quam non adstricto percurrat pulpita socco, not drawn close, loose; poet. for a negligent style of writing, Hor. Ep. 2, 1, 174:

Ipse rotam adstringit multo sufflamine consul,

checks, Juv. 8, 148:

balteus haud fluxos gemmis adstrinxit amictus,

Luc. 2, 362:

frontem,

to contract, knit, Mart. 11, 40; Sen. Ep. 106:

labra porriguntur et scinduntur et adstringuntur,

Quint. 11, 3, 81:

frondem ferro,

to cut off, clip, Col. 5, 6, 17 al.; so, alvum, to make costive (opp. solvere, q. v.), Cels. 1, 3; 2, 30.—Of the contraction produced by cold:

nivibus quoque molle rotatis astringi corpus,

Ov. M. 9, 222; so id. Tr. 3, 4, 48; id. P. 3, 3, 26:

ventis glacies astricta pependit,

id. M. 1, 120:

Sic stat iners Scythicas adstringens Bosporus undas,

Luc. 5, 436:

vis frigoris (corpora) ita adstringebat,

Curt. 7, 3, 13; 8, 4, 6.—Hence, also, to make colder, to cool, refresh:

ex quo (puteo) possis rursus adstringere,

Plin. Ep. 5, 6, 25: corpus astringes brevi Salone, Mart. 1, 49, 11 (acc. to Varr. in a pass. sense in the perf., adstrinxi for adstrictus sum, Varr. L. L. Fragm. ap. Gell. 2, 25, 7).—Of colors, to deaden:

ita permixtis viribus alterum altero excitatur aut adstringitur,

Plin. 9, 38, 62, § 134 (diff. from alligare, which precedes;

v. alligo, I. B.).—Also of an astringent, harsh taste: radix gustu adstringit,

Plin. 27, 10, 60, § 85.—
II.
Trop., to draw together, draw closer, circumscribe; to bind, put under obligation, oblige, necessitate:

ubi adfinitatem inter nos nostram adstrinxeris,

Plaut. Trin. 3, 2, 73: vellem, suscepisses juvenem regendum;

pater enim nimis indulgens, quicquid ego adstrinxi, relaxat,

Cic. Att. 10, 6; so,

mores disciplinae severitate,

Quint. 2, 2, 4 Spald.:

ad adstringendam fidem,

Cic. Off. 3, 31, 111:

hac lege tibi meam astringo fidem,

Ter. Eun. 1, 2, 22:

quo (jure jurando) se cuncti astrinxerant,

Suet. Caes. 84:

hujus tanti officii servitutem astringebam testimonio sempiterno,

to confirm, secure, Cic. Planc. 30 fin. Wund.:

religione devinctum astrictumque,

id. Verr. 2, 4, 42:

disciplina astricta legibus,

id. Brut. 10, 40; id. ad Q. Fr. 1, 1, 3:

lege et quaestione,

id. Clu. 155:

suis condicionibus,

id. Quinct. 5:

auditor nullā ejus modi adstrictus necessitate,

id. N. D. 1, 7, 17:

orationem numeris astringere,

id. de Or. 3, 44, 173 et saep.:

adstringi sacris,

to be bound to maintain, id. Leg. 2, 19:

inops regio, quae parsimoniā astringeret milites,

Liv. 39, 1:

ad temperantiam,

Plin. Ep. 7, 1:

ad servitutem juris,

Quint. 2, 16, 9:

illa servitus ad certa se verba adstringendi,

id. 7, 3, 16:

milites ad certam stipendiorum formulam,

Suet. Aug. 49; id. Tib. 18:

me astringam verbis in sacra jura tuis,

Ov. H. 16, 320; 20, 28:

magno scelere se astringeret,

Cic. Phil. 4, 4, 9; id. Sest. 50 fin.; so id. Sull. 29, 82; perh. also id. Pis. 39 fin.; instead of this abl. of class. Latin, we sometimes find in comedy apparently the gen.:

et ipsum sese et illum furti adstringeret,

made guilty of, charged himself with, Plaut. Rud. 4, 7, 34:

Homo furti sese adstringet,

id. Poen. 3, 4, 27 (cf.:

Audin tu? hic furti se adligat,

Ter. Eun. 4, 7, 39; Draeger, Hist. Synt. I. § 209, regards this as a vulgar extension of the use of the gen. with verbs of accusing, convicting, etc., but Klotz, s. v. astringo, regards it as really an old dative, furtoi furti; cf. quoi cui).—Of reasoning or discourse, to compress, abridge, bring into short compass:

Stoici breviter adstringere solent argumenta,

Cic. Tusc. 3, 6, 13 (cf. id. ib. 3, 10, 22: Haec sic dicuntur a Stoicis, concludunturque contortius); id. Fat. 14, 32:

premere tumentia, luxuriantia adstringere,

Quint. 10, 4, 1 Frotsch., Halm.—Hence, astrictus ( ads- ), a, um, P. a., drawn together, tight, narrow, close.
A.
Lit.:

limen astrictum,

shut, Ov. Am. 3, 1, 50:

alvus fusior aut astrictior,

Cels. 1, 3:

corpus astrictum, i. e. alvus dura,

id. 3, 6:

genus morbi astrictum,

costiveness, id. 1 praef.:

gustu adstricto,

of a harsh, astringent taste, Plin. 27, 12, 96, § 121.—
B.
Trop.
1.
Sparing, parsimonious, covetous (not before the Aug. per.):

astrictus pater,

Prop. 3, 17, 18:

adstricti moris auctor,

Tac. A. 3, 55:

parsimonia,

Just. 44, 2.—
2.
Of discourse, compact, brief, concise, short (opp. remissus):

dialectica quasi contracta et astricta eloquentia putanda est,

Cic. Brut. 90, 309:

verborum astricta comprehensio,

id. ib. 95, 327:

est enim finitimus oratori poëta, numeris astrictior paulo,

id. de Or. 1, 16, 70; 1, 16, 60.— Sup. not used.— Adv.: astrictē ( ads- ), concisely, briefly (only of discourse):

astricte numerosa oratio,

Cic. de Or. 3, 48, 184.— Comp.:

astrictius dicere,

Sen. Ep. 8 fin., and Plin. Ep. 1, 20, 20:

scribere,

id. ib. 3, 18, 10:

ille concludit adstrictius, hic latius,

Quint. 10, 1, 106.— Sup. not used.

Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. . 2011.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • Bange — Bange, bänger, bängste, adj. et adv. welches die Empfindung einer schmerzhaften Furcht ausdruckt. 1. In eigentlicher Bedeutung, in welcher es als ein Adverbium gebraucht, und mit den Verbis seyn, werden und machen verbunden wird. Die beyden… …   Grammatisch-kritisches Wörterbuch der Hochdeutschen Mundart

  • ԸՆԴԵԼՈՒՑԱՆԵՄ — (ուցի, ուցեալ.) NBH 1 0770 Chronological Sequence: Early classical, 6c, 11c ն. ἑθίζω assuefacio γυμνάζω exerceo πείθω adstringo, concilio Նոյն ընդ Ընդելացուցանել. սովորեցուցանել, մարզել, կրթել. ... *Ընդելուցանելով զմիտս իմ մարդկակիր լինել. Փիլ.… …   հայերեն բառարան (Armenian dictionary)

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”